نقد فیلم «A Quiet Place»: ضعف در قصه، تسلط در اجرا

«یک مکان ساکت» سومین فیلم بلند سینمایی جان کراسینسکی بازیگر و فیلمساز آمریکایی است. این فیلم که در بهار سال ۲۰۱۸ اکران شد، کاملاً در گیشه موفق بود و با ۳۴۰ میلیون دلار فروش (در برابر ۲۰ میلیون دلار هزینه) یکی از سودآورترین آثار سال لقب گرفت.

ویژگی مهم «یک مکان ساکت» ایده ناب و جذاب فیلم است که مخاطب را تا انتها درگیر می‌کند. با این حال قصه کمی لاغر است؛ نه ضرباهنگ سریعی دارد و نه واجد طراحی مناسبی در داستانک‌های فرعی است. به علاوه از نبود توضیحات کافی برای توجیه وجود هیولاها روی کره زمین رنج می‌برد. به نظر می‌رسد گروه نویسندگان مجذوب ایده اولیه شده و در مرحله نگارش فیلمنامه، پرداخت مناسبی روی قصه انجام نداده‌اند. از پیشینه شخصیت‌ها چیزی نمی‌دانیم و همچنین نمی‌فهمیم جهان فیلم، چطور به این حال‌ و روز افتاده است. از همین رو می‌توان گفت «یک مکان ساکت» شخصیت‌پردازی مناسبی ندارد و حتی در منطق پایان‌بندی نیز لنگ می‌زند. به علاوه فیلمنامه حفره‌هایی دارد که آن را تا سطح متوسط پایین آورده است.

با این همه، عیوب فراوان فیلمنامه زیر سایه اجرای قدرتمند فیلم قرار گرفته و پوشش داده می‌شوند. کارگردان از همان سکانس کوبنده ورودی که وظیفه معرفی شخصیت‌ها و شاه‌پیرنگ قصه را داراست، اجرای قوی خود را به رخ می‌کشد و اتمسفر ترس و دلهره را به خوبی در سراسر فیلم حاکم می‌کند. هدایت بازیگران کم‌تعداد فیلم خصوصاً بازیگران کودک که بیش از هرچیز هنر کارگردانی است، در سطح مناسبی انجام گرفته است. کراسینسکی همچنین میزانسن‌های پر از جزئیاتی بخصوص در صحنه‌های داخلی تدارک دیده، با این حال قصه «یک مکان ساکت»، مجال اجرای صحنه‌های سخت و پروداکشن عظیم را به کارگردان نداده است.

بازیگران اصلی «یک مکان ساکت»، جان کراسینسکی کارگردان و همسرش امیلی بلانت هستند و هر دو نیز در نقش‌های خود درخشیده‌اند. بلانت که در سال‌های اخیر چند اثر شاخص مانند «سیکاریو» و «ویکتوریای جوان» داشته، سال ۲۰۱۸ را با همین «یک مکان ساکت» و «مری پاپینز بازمی‌گردد» پرفروغ سپری کرده است. او با نگاه‌های دقیق خود، نمایشی مناسب از سیر تحول سینوسی شخصیت «اِوِلین» ارائه می‌دهد. بازی خود کراسینسکی نیز که در اجرای شخصیت «لی» کاری بس ساده‌تر داشته، استاندارد بوده و از فیلم بیرون نزده است.

در جزئیات فنی باید گفت تصاویر فیلم اگرچه از نور و رنگ مناسبی برخوردارند، اما فیلمبرداری به گرد پای صدابرداری و صداگذاری اثر نیز نمی‌رسد. سازندگان که به نقش انکارناپذیر صدا در فیلم واقف بوده‌اند، تولید و ترکیب صداها را به گروه ترکیب صدای «کینگ کونگ» و سه‌گانه «ارباب حلقه‌ها» سپرده‌اند که این گروه، برای فیلم دستاورد خاص فنی در حوزه صدا به ارمغان آورده‌اند. در مجموع، در «یک مکان ساکت» با فیلمنامه‌ای زیر متوسط و اجرایی قوی در حوزه‌های فنی، بازیگری و کارگردانی روبه‌رو هستیم که یک ایده ناب را به فیلمی تماشایی تبدیل کرده‌اند.